Στα πρώτα της βήματα στην υποκριτική,
στον γιο της Αλκιβιάδη, τα «όχι» που έχει πει σε επαγγελματικές προτάσεις αλλά και την πρώτη αντίδρασή της για τηλεοπτική καριέρα αναφέρθηκε η Μαρία Γεωργιάδου μιλώντας στον ΑΝΤ1 και τον Γρηγόρη Αρναούτογλου το βράδυ της Δευτέρας.
Αρχικά η Μαρία Γεωργιάδου αναφέρθηκε στην απώλεια της μητέρα της: «Μετά την απώλεια της μαμάς μου το φιλοσοφήσαμε με τον μπαμπά μου, νιώθαμε και οι δύο ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να τη χαρούμε. Πρέπει να έχουμε αισιοδοξία και πίστη σε ό,τι κάνουμε και να ακολουθούμε τα πράγματα που μας εκφράζουν. Ήμουν έφηβη. Είναι πολύ σημαντικό ότι ο άνθρωπος αυτός κάθισε δίπλα μου και με στήριξε. Τον αγαπώ πάντα γι’ αυτό» δηλώνοντας ευγνώμων για τη στήριξη που είχε από τον πατέρα της ο οποίος, όπως είπε, ήταν εκεί σε κάθε της βήμα και αντιμετώπισε με μεγαλοψυχία το ότι θα γινόταν ηθοποιός.
Η Μαρία Γεωργιάδου αναφέρθηκε και στον γιο της Αλκιβιάδη τον οποίο απέκτησε με τον Στράτο Τζώρτζογλου λέγοντας ότι «εγώ τον έσπρωξα σε όλα. Δεν τον έσπρωξα προς την δουλειά μας αλλά δεν θα μπορούσα να του πω όχι όταν μου είπε ότι θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο. Ο Αλκιβιάδης ξέρει ότι υπάρχουν δυσκολίες στο χώρο μας, καταλαβαίνει ότι δεν είναι μόνο τα φώτα και οι προβολείς, γιατί το έχει ζήσει. Δεν ξέρω αν θα με σκηνοθετήσει, αυτά θα τα βρει ο ίδιος. Είναι δικά του τα σχέδια, γράφει πράγματα μικρού μήκους αλλά τα αποφασίζει ο ίδιος. Θα έδινα με μεγάλη χαρά ένα σενάριο στον Αλκιβιάδη να το σκηνοθετήσει, τον πιστεύω πολύ».
Η ηθοποιός αποκάλυψε ότι τα πρώτα χρόνια της στην υποκριτική και ούσα απόφοιτη του Θεάτρου Τέχνης ήταν αρνητική στο ενδεχόμενο να εργαστεί στην τηλεόραση.
«Όταν ήμουν μαθήτρια στο θέατρο Τέχνης, με είχαν πλησιάσει να παίξω στην τηλεόραση και τους είχα πει «με προσβάλλετε! Πώς τολμάτε; Εδώ δεν ασχολούμαστε με την τηλεόραση”. Και μετά σκεφτόμουν κοίτα πώς έρχονται τα πράγματα» είπε η Μαρία Γεωργιάδου και εξομολογήθηκε ότι έχει πει «όχι» στην καριέρα της «όπως στην περιοδεία που έκαναν οι “Συμπέθεροι” γιατί δεν προλάβαινα. Αυτό το “όχι” το θυμάμαι γιατί θα το ήθελα πολύ».
