Γιάννης Στάνκογλου: Το Ναυάγιο, η σχέση με τα παιδιά του και η Μαίρη Χρονοπούλου

Γιάννης Στάνκογλου: Το Ναυάγιο, η σχέση με τα παιδιά του και η Μαίρη Χρονοπούλου

Καλεσμένος

στο πλατό της εκπομπής «Πάμε Δανάη» ήταν σήμερα ο Γιάννης Στάνκογλου. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για την ζωή του, τα επαγγελματικά του αλλά και για την συμμετοχή του στη νέα καθηλωτική σειρά του MEGA, Ναυάγιο.


 
«Έχω τελειώσει τις παραστάσεις το καλοκαίρι, ξεκινήσαμε το καλοκαίρι και τα γυρίσματα για το «Ναυάγιο». Ήταν πολύ ωραία, γυρίσαμε όλη την Ελλάδα και πήραμε και πολύ καλές κριτικές. 22 χρόνια δεν έχω λείψει από το σανίδι. Πήρα μία απόφαση μετά από 22 χρόνια φέτος τουλάχιστον να μην κάνω θέατρο, να βρω χρόνο για τον εαυτό μου, να ξεκουραστώ, να γυμναστώ, να κάνω μαθήματα κιθάρας που είναι το απωθημένο μου. Μου φαίνεται “όαση” γιατί τελειώσαμε πριν 5 μέρες την παράσταση. Συνεχίζουμε το «Ναυάγιο» και είμαι πολύ χαρούμενος γι΄αυτό, υπάρχει εξαιρετική ατμόσφαιρα, με ικανοποιεί που είναι σε αυτή την ομάδα, πέραν ότι υπάρχουν εξαιρετικοί ηθοποιοί που τους ξέρω, εκτιμώ και σέβομαι», είπε αρχικά ο Γιάννης Στάνκογλου.

Ο Γιάννης Στάνκογλου είπε στη συνέχεια για το Ναυάγιο: «Το σενάριο είναι εξαιρετικό και  θα έχει πάρα πολλές ανατροπές. Δεν θέλω να μιλήσω για τον ρόλο μου, ας μιλήσουν άλλοι για τον ρόλο μου, δεν θα δώσω spoiler γιατί κάθε 10 επεισόδια κάτι θα γίνεται και θα ανατρέπει το τι είναι αυτός ο χαρακτήρας. Ένα πολύ μικρό spoiler είναι ότι «θα σώσω» την Αναστασία Παντούση, και θα της αλλάξω και τη ζωή για λίγο. Χθες που ήταν η «πρώτη» εμφάνισή μου στη σειρά, δεν με είδα, θα πάω να το δω μετά. Θα γνωρίσουμε την γυναίκα του ρόλου μου ως flashback, και μέσα από τις αναμνήσεις. Το τοπίο είναι ηφαιστειακό και προέρχεται από το βάθος του ρόλου μου. Έχει να κάνει με τον χαρακτήρα, και ο δικός μου ο ρόλος έχει ανατροπές και οι πράξεις του είναι διφορούμενες».

Ο Γιάννης Στάνκογλου ανέφερε επίσης: «Φανταζόμουν πολύ λίγα από αυτά που έκανα. Όταν τέλειωσα τη σχολή άρχισα να δουλεύω. Έκανα πολύ θέατρο, μας έλεγαν ότι αυτό σε κάνει ηθοποιό και ήμασταν αρνητικοί σε προτάσεις για να κάνουμε τηλεόραση. Τα πράγματα που έκανα και τους ανθρώπους που συνεργάστηκα, θαύμαζα πολύ και ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί τους. Μου έδωσε την δύναμη να ασχοληθώ και με άλλους τρόπους με τη δουλειά μου. Είμαι χαρούμενος που μπορώ και κάνω τηλεόραση. Έχουν αλλάξει τα πράγματα, η τηλεόραση πλέον δεν θεωρείται “κατώτερη”. Το να μπορείς να κουβαλήσεις έναν χαρακτήρα για 9 μήνες, με πολλές ανατροπές, γυρίσματα και γρήγορους ρυθμούς, αποκτάς τεράστια εμπειρία. Στην σειρά όπως και στην πραγματική μου ζωή δεν μου έμαθε κανείς να είμαι γονιός, στο πώς έρθω σε επαφή με τα παιδιά μου, πράττω αναλόγως. Προσπαθώ να έχω καλή ενέργεια, διάθεση και ελευθέρια. Ο «γιος» μου στη σειρά είναι 7 ετών και τον μεγαλώνω μόνος μου με την νταντά. Θα εξελιχθεί η σχέση μου με τον γιο» μου».

Για τα παιδιά του και την διαχείριση δύσκολων καταστάσεων, ο Γιάννης Στάνκογλου σημείωσε: «Αν δε μιλήσεις στα παιδιά σου για τα δύσκολα, είσαι ψεύτης γονιός. Δεν πρέπει να αποφεύγουμε πράγματα, να μιλάμε ανοιχτά στα παιδιά μας. Αν ο τρόπος σου είναι σωστός, το παιδί θα το κατανοήσει και θα του είναι χρήσιμο στο μέλλον για το πώς θα διαχειριστεί και εκείνο μία κατάσταση. Θέλω τα παιδιά μου να είναι δυο παιδιά που μπορούν να επικοινωνήσουν σωστά τα πράγματα και όχι με κρυφές σκέψεις».

Για τα παιδικά του χρόνια, ο Γιάννης Στάνκογλου λέει: «Νομίζω ότι είμαι κράμα των γονιών μου. Πήρα πολλή αγάπη αν και έλειπαν οι γονείς μου από το σπίτι. Πήρα αυτό της ελευθέριας, να πάρω την ζωή στα χέρια μου. Αυτό προσπαθώ να το περάσω στα παιδιά μου. Δεν γίνεται να ξέρεις όλα όσα θα κάνουν τα παιδιά σου, δεν θα στα πουν κιόλας. Το σωστό είναι να τους έχεις απλώσει ένα δίχτυ ασφαλείας και ακόμα και αν κάνουν αυτά που κάνουν, αλλά με ασφάλεια και να μπορέσουν αργότερα να μου επικοινωνήσουν αυτό που θέλουν ή αυτό που κάνουν. Το ότι δεν ξέφυγα στη ζωή μου όσο θα μπορούσε είχε να κάνει με το γεγονός ότι πάντα επέστρεφα σπίτι μου. Είχα  μία «φοβία», ότι δεν ανήκω σε μένα και ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν κάνει κάποια πράγματα για να ζεις έτσι, μία «υποχρέωση» ή καλύτερα ενσυναίσθηση».

zappit

Tags