Φεστιβάλ Βενετίας: Καιρό είχε να δει η Βενετία τέτοια λάμψη αφού πέρυσι, λόγω της συνεχούς απεργίας των κινηματογραφιστών της Αμερικής, είχαν παραλύσει τα πάντα στον κόσμο του θεάματος.
Όμως φέτος, όλοι επέστρεψαν δριμύτεροι και αποφασισμένοι να χαρίσουν λάμψη...
.webp?t=QHRojYsOnmVvPIs-FkJvSA)
Ειδικά η Νικόλ Κίντμαν που είχε να πατήσει το πόδι της στο κόκκινο χαλί του φεστιβάλ Βενετίας εδώ και 25 χρόνια, από τότε που είχε πρωταγωνιστήσει με τον τότε σύζυγό της Τομ Κρουζ στην ταινία, «Μάτια ερμητικά κλειστά», φέτος έκανε μία μοναδική εμφάνιση με διαφορά λίγων δευτερολέπτων από τον συμπρωταγωνιστή της Αντόνιο Μπαντέρας, στην ταινία «Babygirl» που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας.
.jpg?t=_iP0IsbPOrpMe7jkVC9Yew)
.webp?t=BsvRSvZ_1DXEwjo5wkVs7w)
.webp?t=FuaygxCwpiDgsjvOIAhnKA)
Κλούνει και Πιτ στο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ Βενετίας - Με τη νέα του σύντροφο ο Μπραντ
Η διάσημη ηθοποιός εμφανίστηκε με ένα υπέροχο μαύρο φόρεμα Bottega Veneta το οποίο είχε συνδυάσει με ολόλευκα mules ενώ όλο το λουκ της είχε μία αύρα από 50s που της πήγαινε πολύ.
Όσο για τον Αντόνιο Μπαντέρας, ενώ στη συνάντησή του μέρα μεσημέρι με τη Νικόλ Κίντμαν φορούσε πιο ανάλαφρο σύνολο σε ανοιχτά χρώματα, στο κόκκινο χαλί περπάτησε με αυστηρό μαύρο σμόκιν, όπως συνηθίζεται λίγο πριν την προβολή της ταινίας.
Σε ό,τι αφορά τώρα «Babygirl» που σκηνοθετεί η Ολλανδέζα Αλίνα Ρέιν, η Νικόλ Κίντμαν υποδύεται μια πολυάσχολη δυναμική CEO μιας ισχυρής εταιρείας που ειδικεύεται στη ρομποτική, η οποία βλέπει τη ζωή της να αλλάζει ριζικά όταν γνωρίζει έναν νεαρό ασκούμενο που αναλαμβάνει χρέη βοηθού της στην εταιρία. Πρόκειται για τον ηθοποιό Χάρις Ντίκινσον με τον οποίο η ηρωίδα της σταρ αποκτά μία σαδομαζοχιστική ερωτική σχέση.
Στο ρόλο του ερωτευμένου αλλά αυτάρεσκου συζύγου της ο Αντόνιο Μπαντέρας ο οποίος δεν μπορεί να δει την αληθινή γυναίκα που έχει στο πλευρό του.
«Είναι μία ταινία για την επιθυμία, τον πόθο» δήλωσε η Νικόλ Κίντμαν για την ηρωίδα της στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε για την ταινία στο Φεστιβάλ Βενετίας. Και συνέχισε: «Για τις εσωτερικές μας σκέψεις, τα μυστικά, τον γάμο, τον σεβασμό, την εξουσία, την οικειότητα, την συναίνεση.. Πάνω από όλα όμως, είναι η ιστορία μίας γυναίκας και ελπίζω μια απελευθερωτική εμπειρία... Αισθάνθηκα ωραία που πίσω από τον φακό ήταν το βλέμμα μίας γυναίκας. Ήταν μια εκ βαθέων εμπειρία το να μοιραστώ αυτά τα πράγματα. Είναι μια ιστορία της οποίας ήθελα να είμαι μέρος και κάθε κομμάτι μου ήταν αφοσιωμένο σε αυτό. Ήταν καιρός να πούμε κι εμείς τις ιστορίες μας, με το δικό μας τρόπο».
